พระเจ้าฟ้ารั่ว  เป็นกษัตริย์ต้นวงศ์ของพระเจ้าราชาธิราช ปรากฏเรื่องราวในพงศาวดารรามัญที่เล่าไว้ในราชาธิราช
แสดงถึงความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดระหว่างพระเจ้าฟ้ารั่วกับสมเด็จพระร่วงเจ้าหรือพ่อขุนรามคำแหงมหาราช

       ความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้าฟ้ารั่วกับพ่อขุนรามคำแหงมหาราชที่เล่าไว้ในเรื่องราชาธิราช สรุปได้ว่า    พระเจ้าฟ้ารั่ว
เดิมชื่อ มะกะโท เป็นบุตรพ่อค้าบ้านเกาะวาน อยู่ที่เมืองเมาะตะมะ เมื่ออายุได้ประมาณ 15 ปี บิดาถึงแก่กรรมจึงได้เป็นพ่อค้า
แทนบิดาคุมลูกค้า 30 คนไปค้าขายที่เมืองสุโขทัย เมื่อไปถึงเกิดนิมิตหลายประการที่แสดงว่ามะกะโทจะได้เป็นใหญ่ แต่ต้อง
ไปอาสาทำราชการกับกษัตริย์ทางทิศทางตะวันออกคือสมเด็จพระร่วงเจ้า มะกะโทจึงไปอาศัยอยู่กับนายช้าง พยายามทำงาน
ด้วยความอุตสาหะ  ต่อมาสมเด็จพระร่วงเจ้าเสด็จมาพบ ทรงพอพระทัยในความฉลาดและความพากเพียรของมะกะโทจึง
โปรดให้มารับใช้ใกล้ชิดและมีพระเมตตาชุบเลี้ยงดุจดังบุตรในอุทร   ในที่สุดทรงพระกรุณาโปรดตั้งให้เป็นขุนวัง เข้านอก
ออกในวังได้

       ขณะที่สมเด็จพระร่วงเจ้าทรงกรีธาทัพไปปราบกองทัพแขกชวาที่เข้ามาตีหัวเมือง มะกะโทซึ่งผูกพันรักใคร่กับนางเทพ
สุดาสร้อยดาวพระธิดาของสมเด็จพระร่วงเจ้า ได้พานางหนีไปเมืองเมาะตะมะ เมื่อไปถึงเขตแดนต่อแดน มะกะโทหันกลับมา
กราบถวายบังคมแล้วเขียนฉลากขอพระราชทานอภัยโทษไว้ สมเด็จพระร่วงเจ้าก็มิได้ทรงพระพิโรธแต่ประการใด แต่กลับ
ประสาทพระพรแก่มะกะโท
      ต่อมามะกะโทได้ครองเมืองเมาะตะมะเพราะมีชัยชนะต่ออลิมามาง เจ้าเมืองเมาะตะมะ ซึ่งคิดจะฆ่ามะกะโท   ขณะที่
เตรียมการจะขึ้นครองเมืองและเตรียมสร้างปราสาทนั้น   มะกะโทระลึกถึงสมเด็จพระร่วงเจ้าซึ่งเป็นเจ้านายที่เคยชุบเลี้ยง
ตนมา จึงให้คนนำเครื่องราชบรรณาการมาถวายเพื่อขอพระนามและเครื่องราชกกุธภัณฑ์เพื่อเป็นสวัสดิมงคลแก่ตนเองและ
พระมเหสี สมเด็จพระร่วงเจ้าทรงมีพระราชดำริว่า มะกะโทมีบุญดุจหนึ่งว่าตกลงมาจากฟ้า        จึงพระราชทานนามว่า
พระเจ้าฟ้ารั่ว และพระราชทานเศวตฉัตร   มงกุฎ พระขรรค์ พัดวาลวิชนี ฉลองพระบาททองและเครื่องราชบริโภค
จำนวนมาก

       มะกะโทได้รับสิ่งของพระราชทานแล้วก็จัดพิธีราชาภิเษกรับพระนามว่า พระเจ้าฟ้ารั่ว ขึ้นครองเมืองเป็นปฐมกษัตริย์
แห่งเมืองเมาะตะมะ หลังจากนั้นสมเด็จพระร่วงเจ้าได้พระราชทานช้างเผือกชื่อ พระยาเศวตมงคลคชสารศรีเมือง ซึ่งเสี่ยง
ทายแล้วต้องการมาอยู่เมืองเมาะตะมะ   ยังความโสมนัสมาสู่พระเจ้าฟ้ารั่วเป็นอย่างยิ่งถึงกับเสด็จไปรับช้างด้วยตนเองที่
เมืองแปร พระเจ้าฟ้ารั่วเสวยราชสมบัติในเมืองเมาะตะมะประมาณ 26 ปี ก็เสด็จสวรรคตเพราะพระโรคเบียดเบียน

     ความสัมพันธ์ระหว่างสมเด็จพระร่วงเจ้ากับพระเจ้าฟ้ารั่วในเรื่องราชาธิราชนี้สะท้อนให้เห็นพระเมตตาและน้ำพระทัย
อันกว้างขวางของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชที่มีต่อพระเจ้าฟ้ารั่วอย่างมากมาย  นับตั้งแต่ทรงชุบเลี้ยง พระราชทานนาม
และเครื่องราชกกุธภัณฑ์ ตลอดจนช้างเผือกให้เป็นศรีเมือง   ในขณะเดียวกันก็ชี้ให้เห็นว่า พระเจ้าฟ้ารั่วทรงตระหนักใน
พระทัยเสมอว่าเป็นข้าในสมเด็จพระร่วงเจ้า     วิเทโศบายอันชาญฉลาดของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชที่มีต่อเพื่อนบ้าน
เช่นนี้แสดงถึงพระอัจฉริยภาพของพระองค์ได้อย่างชัดเจน

                          < back >