|
Complex
Sentences |
คือประโยคที่ประกอบด้วยประโยคหลัก
(main clause) กับอนุประโยค (subordinate
clause) ที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยลำพัง
แต่ต้องอาศัยประโยคหลักเสมอ
อนุประโยคใน
complex sentences สามารถจำแนกออกเป็น 3 ประเภทคือ
1) adjective clauses
(relative clause)
2) noun
clauses
3) adverb
clauses
1. Adjective
Clauses (Relative Clauses) คืออนุประโยคที่ทำหน้าที่เหมือนคำคุณศัพท์
คือขยายคำนาม โดยอาจชี้เฉพาะคำนามนั้นหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำนามนั้น
adjective clauses เชื่อมกับประโยคหลักด้วย relative pronoun (เช่น who,
whom, whose, preposition + whom, which, of which, preposition +
which, that) และ relative adverb (เช่น where,
when, why) ซึ่งทำหน้าที่ประธาน กรรม หรือส่วนขยายใน adjective
clause ด้วย
adjective
clauses อาจแบ่งออกเป็น 3 ประเภทคือ
1.1 restrictive
relative clauses (defining relative clauses) เป็นประโยคคุณศัพท์ที่ชี้เฉพาะคำนามที่ถูกขยาย
หากไม่มีประโยคคุณศัพท์ชี้เฉพาะนี้ขยาย
ก็จะทำให้คำนามในประโยคหลักมีความหมายอีกอย่างหนึ่ง เช่น
Students
who get grade A in all subjects will be sent for special training in the
U.S.
[อนุประโยค who get grade A in all subjects เป็น restrictive
relative clause ที่ชี้เฉพาะว่านักเรียนคนที่สอบได้เกรด A ทุกวิชา (กล่าวคือ ไม่ใช่นักเรียนทุกคน) จะถูกส่งไปเข้ารับการอบรมพิเศษที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
ซึ่งหากไม่มีประโยคคุณศัพท์ชี้เฉพาะนี้ขยายคำนาม students ก็จะตีความหมายได้ว่า หมายถึงนักเรียนทุกคน]
People
who do such silly things are fools.
[อนุประโยค who do such silly things เป็น restrictive
relative clause ที่ชี้เฉพาะว่าคนที่ทำสิ่งเหลวไหล เซ่อ ๆ
แบบนั้น (กล่าวคือ
ไม่ใช่คนทุกคน) เป็นคนโง่ เบาปัญญา
ซึ่งหากไม่มีประโยคคุณศัพท์ชี้เฉพาะนี้ขยายคำนาม people ก็จะตีความหมายได้ว่า
หมายถึงคนทุกคน]
Tell me the
reason why you didnt
do your homework.
[อนุประโยค why you didnt
do your homework เป็น restrictive relative clause ที่ชี้เฉพาะ เหตุผลว่าทำไมคุณจึงไม่ทำการบ้าน (กล่าวคือ
ไม่ใช่เหตุผลเรื่องใดก็ได้) ซึ่งหากไม่มีประโยคคุณศัพท์ชี้เฉพาะนี้ขยายคำนาม reason ก็อาจตีความหมายได้ว่า หมายถึงเหตุผลเรื่องใดก็ได้ หรือเหตุผลอื่น ๆ ]
1.2 non-restrictive
relative clauses (non-defining relative clauses) เป็นประโยคคุณศัพท์ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำนามที่ขยาย แม้จะไม่มี
ก็ไม่ได้ทำให้ความหมายของประโยคหลักผิดไป
เช่น
Soonthorn
Phu, who wrote Phra
Aphaimanee,
was one of the most famous poets in Thailand.
[อนุประโยค who wrote Phra
Aphaimanee เป็น non-restrictive relative clause ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า
สุนทรภู่ซึ่งเป็นคนที่แต่งเรื่องพระอภัยมณี แม้จะไม่มีข้อความนี้ขยายเพิ่มเติม ก็สามารถเข้าใจได้ตรงกันว่าหมายถึงสุนทรภู่
กวีเอกของไทย]
Her
parents, who left her with her grandmother, came back.
[อนุประโยค who left her with her grandmother เป็น non-restrictive
relative clause ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า พ่อแม่ของเธอซึ่งทิ้งเธอไว้กับยาย แม้จะไม่มีข้อความนี้ขยายเพิ่มเติม ก็สามารถเข้าใจได้ตรงกันว่าหมายถึง
พ่อแม่ของเธอ (ไม่ใช่คนอื่น) กลับมาหาเธอ]
เพื่อเข้าใจความแตกต่างระหว่าง
restrictive relative clauses (defining relative clauses) และ non-restrictive relative
clauses (non-defining relative clauses) มากยิ่งขึ้น ขอให้เปรียบเทียบตัวอย่างเพิ่มเติมแต่ละคู่
ต่อไปนี้
|
ตัวอย่างที่ 1 (restrictive) The
girl (whom) Suchart is going to marry is over twenty-five. (non-restrictive) Nida,
whom Suchart is going to marry, is over
twenty-five. |
|
ตัวอย่างที่ 2 (restrictive) The
river which runs through Bangkok is now polluted. (non-restrictive) The Chao Phraya river,
which runs through Bangkok, is now
polluted. |
|
ตัวอย่างที่ 3 (restrictive) He
works at a factory where radios are produced. (non-restrictive) He
works at RDO factory, where radios are produced. |
|
ตัวอย่างที่ 4 (restrictive) They
visited me one day when I did not go to work. (non-restrictive) They
visited me last Tuesday, when I did not go to work. |
1.3 connective
relative clauses เป็นประโยคคุณศัพท์ที่ใช้คำเชื่อม which
ซึ่งไม่ได้แทนเฉพาะคำนามที่มาข้างหน้า
แต่ใช้แทนประโยคหรือข้อความที่มาข้างหน้าทั้งหมด which นี้ทำหน้าที่เป็นประธาน
กรรมตรง หรือกรรมตามหลังบุพบทใน adjective clauses โดยจะใช้ comma
คั่นระหว่างข้อความแรกกับข้อความหลัง เช่น
He is a kind,
gentle, and well-behaved person, which made his parents very proud of him.
She came very
late, with which I was very dissatisfied.
She
considered them all fools, to which they replied with angry cries.
2. Noun
Clauses คืออนุประโยคที่ทำหน้าที่เหมือนคำคำนาม
และเชื่อมต่อกับประโยคหลักด้วยคำเชื่อมต่อไปนี้คือ
2.1 that นำหน้าประโยคบอกเล่า
เราอาจเรียก noun clause ชนิดนี้ว่า that
clause ซึ่งทำหน้าที่ได้หลายอย่างในประโยค เช่น เป็น subject,
object, complement และ
apposition ดังตัวอย่างต่อไปนี้
That he failed the final exam is not surprising.
Subj.
Predicate
I know that she will arrive here tonight.
Subj. V.
Obj.
His excuse was that the traffic jam was so congested.
Subj. V.
Complement
She made the announcement that they were married.
Subj. V.
Obj.
Apposition
ประโยคที่มี
noun clause เป็น subject สามารถเปลี่ยนเป็นประโยคที่ขึ้นต้นด้วย
It ได้ ดังตัวอย่างต่อไปนี้
That he
passed the course is a miracle.
Subj,
Predicate
It is a miracle that he passed the
course.
2.2 question
words (wh-words) ได้แก่ what, whatever, who, whoever,
whom, whomever, whose, which, whichever, where, when, why และ how ซึ่งคำแต่ละคำก็มีความหมายและวิธีการใช้แตกต่างกันออกไป ดังตัวอย่างต่อไปนี้
Tell me what
your name is.
John told me who
rang me yesterday.
I dont like whomever he goes out with.
Could you
tell me whose car this is?
You can take whichever
you like.
She told me where
I should buy a diamond ring.
He wanted to
know when Ploy would come back from Ireland.
I dont understand why Paul and Jenny
broke up.
How you won
the scholarship was a bit surprising to me.
2.3 whether
/ if ใช้นำหน้า noun
clause ในความหมายว่า หรือไม่ ดังตัวอย่างต่อไปนี้
Whether Nancy
will come here (or not) is not important.
Do you know whether
/ if John is coming here again this year?
3. Adverb
Clauses เป็นอนุประโยคที่ทำหน้าที่เหมือนคำกริยาวิเศษณ์
คือขยายคำกริยา คำคุณศัพท์ และคำกริยาวิเศษณ์ในประโยคหลัก
เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างข้อความในประโยคหลักกับอนุประโยคว่าเป็นไปในลักษณะใด เช่น บอกกิริยาอาการ (manner)
สถานที่ (place) เวลา (time) เหตุผล (reason) วัตถุประสงค์ (purpose) ผลของการกระทำ (result) การขัดแย้งกัน (concession/contrast)
การเปรียบเทียบ (comparison) เงื่อนไข (condition)
เป็นต้น ดังตัวอย่างต่อไปนี้
·
บอกกิริยาอาการ
(manner) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ as, in a way that, in the way that, like, as if, as
though
She always
practices conversation with English speaking people as her teacher told her
to.
She
dances in a way that I like.
She speaks
English as if she were a native speaker.
He acts as
though he were my boss.
·
บอกสถานที่
(place) ได้แก่ อนุประโยคที่ใช้ where, wherever
Put this book
where it belongs.
Wherever you
go in Bangkok, you can find places to eat.
·
บอกเวลา
(time) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ as, while, as soon as, before, after, since, until,
when, whenever
While he was
studying, his sister was listening to
classical music.
When I was
young, I loved to go to the temple fair.
I will call
you as soon as I finish.
·
บอกเหตุผล
(reason) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ because, since, as
Some of us
study English because it may help us get a good job.
Since Jane
was not a Thai citizen, she could not apply for
the scholarship.
As English is
one of the international languages, it is
worthwhile to spend time studying it.
·
บอกวัตถุประสงค์
(purpose) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ in order
that, so that
We took a sky
train (BTS) to Silom so that we could get there in time.
She takes a
writing class in order that she can write well.
·
บอกผลของการกระทำ
(result) เช่น
อนุประโยคที่ใช้ so, so (adj./adv.) that
She has
failed the English test many times, so she plans to get a tutor.
Ann speaks so
clearly that every student understands very well.
·
บอกการขัดแย้งกัน
(concession/contrast) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ while,
whereas, although, though, even though
Kim wants to
go to Hua Hin whereas/while her husband wants to go to Phuket.
Although/Though/Even
though he is only 10 years old,
he understands calculus very well.
·
บอกการเปรียบเทียบ
(comparison) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้คำแสดงการเปรียบเทียบเท่าหรือไม่เท่ากัน มากกว่าหรือน้อยกว่า
Michael is taller
than David (is).
Pim sings more
beautifully than Prang (does).
Dao does not
speak Italian as fast as a native speaker (does).
·
บอกเงื่อนไข
(condition) ได้แก่
อนุประโยคที่ใช้ if, unless (= if
not)
If you mix
blue and yellow, you get green. (เป็นเงื่อนไขที่เป็นข้อเท็จจริงเสมอ)
If Mr. Smith invites
me to his party himself, I will go. (เป็นเงื่อนไขปกติที่เป็นไปได้)
Unless I finish
my work, I will not go to the party. (เป็นเงื่อนไขปกติที่เป็นไปได้)
If I were
a bird, I would fly all over the sky.
(เป็นเงื่อนไขที่เป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้ยาก)
If he had
invited me yesterday, I would have joined
the party. (เป็นเงื่อนไขที่ตรงข้ามกับข้อเท็จจริงในอดีต)