แนวคิด

          คำเชื่อม (connector) สามารถแบ่งออกเป็นกลุ่มใหญ่ๆ ได้ 3 กลุ่ม ซึ่งคำเชื่อมในแต่ละกลุ่มจะประกอบด้วยคำต่าง ๆ ที่มีความหมาย จุดประสงค์ และวิธีการใช้ที่แตกต่างกัน ดังนี้

1.

คำบุพบท (preposition) ได้แก่ คำที่ใช้แสดงสถานที่ (place) ตำแหน่ง (position/location) การเคลื่อนไหว (motion) ทิศทาง (direction) เวลา (time) ลักษณะ (manner) และความสัมพันธ์ (relationship)
2.

คำสันธาน (conjunction) คือ คำที่ใช้เชื่อมความ ซึ่งได้แก่ คำสันธานที่ใช้เชื่อมประโยคที่สมบูรณ์
สองประโยคเข้าด้วยกัน (coordinating conjunction) คำสันธานที่ใช้นำหน้าประโยคย่อยไม่อิสระใน
complex sentence (subordinating conjunction) และคำสันธานแบบคำคู่ (paired conjunction)

3.

คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้ในการเชื่อมความ (conjunctive adverb) ได้แก่ คำที่ใช้นำหน้าข้อความที่แสดงจุดประสงค์เพื่อเสริมความ (addition) แสดงความขัดแย้ง (concession or contrast) แสดงทางเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง (alternative) แสดงเหตุผล (cause-effect) แสดงการยกตัวอย่าง (example) แสดงการเน้น (emphasis) พูดซ้ำความเดิมเพื่ออธิบายให้เข้าใจยิ่งขึ้น (restatement) แสดงการสรุป (summary) แสดงการเปรียบเทียบ (comparison) และแสดงลำดับเวลา (time order)