 |
 |
7.1 ประเภทของประโยค
ประโยคแบ่งออกตามลักษณะการนำไปใช้ได้ 4 ประเภท คือ
7.1.1 ประโยคบอกเล่า (declarative sentence)หมายถึง ประโยคที่บอกข้อมูลหรือแสดงข้อความบอกเล่า เช่น
Sue is going to school on foot.
Mike is riding his bicycle to school.
Sue is going to school on foot, but Mike is riding his bicycle to school.
The boat hit a big rock.
The boat sank to the bottom of the river.
The boat hit a big rock, and it slowly sank to the bottom of the river.
When the boat hit a rock, it slowly sank to the bottom of the river.
All of those trees will be cut down.
การเปลี่ยนประโยคเหล่านี้ให้มีรูปและความหมายปฏิเสธทำได้โดย
1. เติม not ในประโยค ดังนี้
ประโยคที่เป็น present simple tense ต้องใช้ do/does ช่วยในประโยค เช่น
The boy gets up at six o’clock on weekends.
The boy does not get up at six o’clock on weekends.
I play tennis on Saturdays.
I do not play tennis on Saturdays.
ประธานของประโยคเป็นบุรุษที่ 3 เอกพจน์ ต้องใช้ does + not + V base form
ประธานของประโยคเป็นบุรุษที่ 3 พหูพจน์ บุรุษที่ 1 หรือ บุรุษที่ 2 ให้ใช้
do + not + V base form
ประโยคที่เป็น past simple tense ต้องใช้ did ช่วยในประโยค ดังนี้
The boy got up at six o’clock yesterday.
The boy did not get up at six o’clock yesterday.
The boys got up at six o’clock yesterday.
The boys did not get up at six o’clock yesterday.
I played tennis last Saturday.
I did not play tennis last Saturday.
ใช้ did + not + V base form ได้กับประธานของประโยคทุกเพศและบุรุษ
ประโยคที่เป็น tense อื่น ๆ ซึ่งมีกริยาช่วยอยู่แล้ว ให้ใส่ not หลังกริยาช่วย
ถ้ามีกริยาช่วยมากกว่า 1 ตัว ใส่ not หลังกริยาช่วยตัวแรก ในประโยค ดังนี้
The students are doing their homework.
The students are not doing their homework.
The teacher has written the words on the board.
The teacher has not written the words on the board.
Sandra will go to the party.
Sandra will not go to the party.
Norma has been working for the company since 2009.
Norma has not been working for the company since 2009.
2. ใช้คำที่ให้ความหมายเป็นปฏิเสธเติมในประโยค เช่นคำต่อไปนี้ rarely, seldom,
never, etc. ซึ่งมักจะเป็น simple tense โดยวางคำเหล่านี้ไว้หน้ากริยา ดังตัวอย่างต่อไปนี้
Wendy plays tennis on Saturdays.
Wendy rarely plays tennis on Saturdays.
Peter goes to the beach on Sundays.
Peter seldom goes to the beach on Sundays.
Sandy played tennis on Saturdays.
Sandy never played tennis on Saturdays.
7.1.2 ประโยคคำถาม (interrogative sentence)
หมายถึง ประโยคหรือกลุ่มคำที่ผู้พูดหรือผู้เขียนต้องการให้ผู้ฟังหรือผู้อ่านให้คำตอบ
ซึ่งอาจจะเป็นคำตอบสั้น ๆ ว่า yes หรือ no หรือเป็นคำตอบที่เป็นคำเดียว เป็นกลุ่มคำ หรือเป็นประโยค เช่น
Q: Is this your book?
A: Yes. / Yes, it’s mine.
Q: Have you got the time?
A: It’s five to nine.
Q: Where do you study?
A: At Sukhothai Thammathirat Open University.
Q: What is your major?
A: English. I major in English.
Q: You like Thai food, don’t you?
A: Oh yes. Very much.
ประเภทของประโยคคำถาม
1. Yes/No questions ได้แก่คำถามที่ผู้ตอบมักจะต้องตอบรับหรือตอบปฏิเสธ คือ ตอบ yes หรือ no
คำถามประเภทนี้ สร้างขึ้นจากประโยคบอกเล่า ในประโยคที่ใช้ tense ต่าง ๆที่มีกริยาช่วย หรือในประโยค
ที่มี BE เป็นกริยาแท้เป็น present simple tense หรือ past simple tense มักวางประธานและกริยา
สลับที่กันกลายเป็นประโยคคำถาม Yes/No questions การตอบคำถามส่วนมากจะเริ่มด้วยคำตอบ yes
หรือ no ตามข้อเท็จจริงที่ผู้ตอบต้องการสื่อและตามด้วยข้อมูลเพิ่มเติมซึ่งอาจจะเป็นข้อความสั้น ๆ ที่อยู่ในรูปของ declarative sentence ดังตัวอย่าง
Declarative Sentence |
Question |
Answer |
|---|---|---|
| That is our new English teacher. | Is that our new English teacher? | Yes./ Yes, that’s right./ Yes, it is. |
| I am from Thailand. | Are you from Thailand? | Yes, I am. |
| He is studying at my university. | Is he studying at your university? | Yes, he is. |
| He has left for the airport. | Has he left for the airport? | Yes./ Yes, he has. |
ประโยคที่มีกริยาอื่น ๆ เช่น walk, play, leave, study, etc. เป็นกริยาแท้และอยู่ใน present simple tense
ต้องใช้กริยาช่วย do หรือ does ในประโยคคำถาม ดังตัวอย่าง
Declarative Sentence |
Question |
Answer |
|---|---|---|
| He walks to school. | Does he walk to school? | Yes./ Yes, he does. |
| They play tennis. | Do they play tennis? | Yes, they do./ No, they don’t. |
| I play badminton. | Do you play badminton? | Yes, I do./ No, I don’t. |
| We like Italian food. | Do you like Italian food? | Yes, we do./ No, we don’t. |
ใช้กริยาช่วย did ในประโยคที่มีกริยาแท้อยู่ใน past simple tense เมื่อเปลี่ยนประโยคบอกเล่าเป็นประโยคคำถาม ดังตัวอย่าง
Declarative Sentence |
Question |
Answer |
|---|---|---|
| Korn studied in Bangkok. | Did Korn study in Chiang Rai? | No, he didn’t. He studied in Bangkok. |
| The boys studied in Bangkok. | Did the boys study in Bangkok? | Yes, they did./ No, they didn’t. |
ในประโยคที่มี do และ have เป็นกริยาแท้และอยู่ใน present simple tense ต้องใช้กริยาช่วย do หรือ does ในประโยคคำถาม และใช้กริยาช่วย did เมื่อ do หรือ have
อยู่ใน past simple tense ดังตัวอย่าง
Declarative Sentence |
Question |
Answer |
|---|---|---|
| He does his homework after school. | Does he do his homework after school? | Yes, he does./ No, he doesn’t. |
| They always do the work by themselves. | Do they always do the work by themselves? | Yes, they do./ No, they don’t. |
| I did that alone. | Did you do that alone? | Yes, I did./ No, I didn’t. |
| We have Italian food once a week. | Do you have Italian food once a week? | Yes, we do./ No, we don’t. |
| We had Chinese food yesterday. | Did you have Chinese food yesterday? | Yes, we did./ No, we didn’t. |
2. Wh-questions ได้แก่คำถามที่ผู้ตอบจะต้องให้ข้อมูลแก่ผู้ถามตาม Wh-word ที่วางไว้ต้นประโยคคำถาม เช่น
Q: Where did Korn study?
A: He studied in Bangkok.
Wh-words ซึ่งใช้นำหน้าประโยคคำถาม ได้แก่คำต่อไปนี้ who (ใคร = subject), whom (ใคร = object), what (อะไร = subject และ object), when (เมื่อไร), where (ที่ไหน),
how
(อย่างไร), which (คน/อัน/สิ่งไหน), whose (ของใคร), why (ทำไม) การสร้างประโยคคำถามด้วย Wh-words
Who ใช้เมื่อถามถึงประธานของประโยคที่เป็นคน เช่น
Subject Verb (Object)
John telephoned.
Who telephoned?
Subject Verb (Object)
John telephoned Mary.
Who telephoned?
การเรียงคำในประโยคคำถามเหมือนการเรียงคำในประโยคบอกเล่าดังนี้
| Wh-word (= ประธานของประโยค) + กริยา (= present simple หรือ past simple)? Wh-word (= ประธานของประโยค) + กริยา (= aux. verb + main verb เมื่อเป็น tense อื่น)? |
Whom ใช้เมื่อถามถึงบุคคลที่เป็นกรรมของประโยค เช่น
Subject Verb (Object)
John telephoned Mary.
Whom did John telephone?
หมายเหตุ ปัจจุบันนิยมใช้ who แทน whom โดยเฉพาะในภาษาพูดและภาษาไม่เป็นทางการ
การเรียงคำในประโยคคำถาม ประธานของประโยค จะต้องวางสลับกับ กริยาช่วย ดังนี้
- ในประโยคที่ใช้ tense ต่าง ๆ ที่มีกริยาช่วย วางประธานและกริยาช่วยสลับที่กัน ในประโยคที่มี BE
เป็นกริยาแท้ อยู่ใน present simple tense หรือ past simple tense ต้องวางประธานและกริยา BE สลับที่กัน
- ในประโยคที่มีกริยาอื่น เช่น walk, buy, come, etc. เป็นกริยาแท้ อยู่ใน present simple ต้องใช้ does วางหน้าประธานที่เป็นบุรุษที่ 3 เอกพจน์ และใช้ do วางหน้าประธานที่เป็นบุรุษอื่น ๆ แล้วเปลี่ยนกริยาแท้ให้อยู่ในรูป V base form วางไว้หลังประธาน ถ้ากริยานั้นเป็น past simple ให้ใช้ did วางหน้าประธานได้ทุกบุรุษ แล้วเปลี่ยนกริยาแท้ให้อยู่ในรูป V base form วางไว้หลังประธาน
Whose ใช้เพื่อถามว่าใครเป็นเจ้าของของสิ่งของสิ่งหนึ่งหรือจำนวนหนึ่ง ใช้คังนี้
whose: Whose are these? หรือ
whose + noun: Whose car ran the fastest? ประโยคคำถามนี้ “Whose car”
เป็นประธานของประโยค
รูปประโยคมีลักษณะดังนี้
whose + noun (= ประธานของประโยค) + กริยา (= present simple หรือ past simple)
Whose book are you reading? ประโยคคำถามนี้ Whose book เป็นกรรมของประโยค
รูปประโยคมีลักษณะดังนี้
whose + noun (=กรรม) + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
Which ใช้เพื่อถามว่า คนไหน/อันไหน/สิ่งไหน ใช้ในลักษณะเดียวกับ whose คือมีนามตามมา
หรือไม่มีคำนามตามมา และใช้เป็นประธานหรือกรรมของประโยคก็ได้ เช่น
Which car ran the fastest? (Which car = subject) การเรียงคำในประโยค
มีลักษณะดังนี้
which + noun (= ประธานของประโยค) + กริยา (= present simple หรือ past simple)
Which book did you buy? (Which book = object) การเรียงคำในประโยค
มีลักษณะดังนี้
which + noun (= กรรม) + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
What มีความหมายว่าอะไร ส่วนมากใช้เพื่อถามถึงสิ่งของ มีคำนามตามมา
หรือไม่มีคำนามตามมาก็ได้ และใช้เป็นประธานหรือกรรมของประโยคได้ เช่น
What made that noise? (What = subject)
What animals live on plants? (What animals = subject) การเรียงคำในทั้ง
2 ประโยค มีลักษณะดังนี้ what/ what + noun (= ประธานของประโยค) + กริยา
(= present simple หรือ
past simple)
What did he drink? (What = object)
What musical instrument does he play? (What musical instrument = object)
การเรียงคำในทั้ง 2 ประโยคมีลักษณะดังนี้
what/ what + noun (= กรรม) + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
When มีความหมายว่าเมื่อไร ใช้ถามถึงเวลาซึ่งทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของประโยค เช่น
When did he leave?
When will they arrive?
การเรียงคำในทั้ง 2 ประโยคมีลักษณะดังนี้
when + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
Where มีความหมายว่าที่ไหน ใช้ถามถึงสถานที่ ซึ่งทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของประโยค
Ex: Where are the boys?
Where were the boys?
ใน 2 ประโยคนี้มี BE เป็นกริยาแท้ อยู่ใน present simple tense และ past simple tense
ต้องวางประธานและกริยา BE สลับที่กันดังนี้
where + BE (= กริยาแท้) + ประธาน
Ex: Where did he study?
Where are they going?
ในประโยคที่กริยาแท้เป็นกริยาอื่น เช่น study, go walk, eat, etc. การเรียงคำในประโยค
ต้องมีลักษณะดังนี้
where + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
Why มีความหมายว่าทำไม ใช้ถามถึงเหตุผล ซึ่งทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของประโยค เช่น
Why did he leave early?
Why is he crying?
การเรียงคำในทั้ง 2 ประโยคมีลักษณะดังนี้
why + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
How มีความหมายว่าอย่างไร ใช้ถามถึงลักษณะการกระทำว่าเป็นอย่างไร
ทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของประโยค
Ex: How are the boys?
How were the boys?
ใน 2 ประโยคนี้มี BE เป็นกริยาแท้ อยู่ใน present simple tense และ
past simple tense ต้องวางประธานและกริยา BE สลับที่กันดังนี้
how + BE (= กริยาแท้) + ประธาน
Ex: How did he go to school?
How are they going to the station?
ในประโยคที่กริยาแท้เป็นกริยาอื่น เช่น study, go, walk, eat, etc.
การเรียงคำในประโยค ต้องมีลักษณะดังนี้
how + กริยาช่วย + ประธาน + กริยาแท้
how ใช้กับคำคุณศัพท์หรือคำกริยาวิเศษณ์ได้ เช่น
How old is the boy?
How often did he go to the cinema?
How many people came to the party?
How much water must we drink?
สำหรับ how many + N และ how much + N ใช้เป็นประธานได้และเรียงคำ
ในประโยคเหมือน who หรือใช้เป็นกรรมของประโยคและเรียงคำในประโยคเหมือน whom
ตัวอย่างการตั้งคำถามและการตอบคำถามให้สอดคล้องกับคำถาม
| QUESTION | ANSWER | |||
|---|---|---|---|---|
| Wh-word as subject | Aux. verb | Main verb | Others (Adv. / Prep phr.) | |
| Who | came | yesterday? | Lily. | |
| Who | is | in the room? | Peter. | |
| Who | has | got | John’s address? | The secretary. |
| Which boy | won | the game? | Henry from Class A. | |
| Whose student | is going to | enter | the competition? | Mr. Brown’s. |
| What | made | him cry? | The loud noise. |
|
การเรียงคำในประโยคคำถามข้างต้นเหมือนในประโยคบอกเล่า
| QUESTION | ANSWER | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| WH-word | Aux. verb | Subject | Aux. verb | Main verb | Others (Adv./Prep phr.) | |
| Whom | did | you | ask? | His father. | ||
| What | is | he | doing? | He’s studying for the exam. | ||
| Why | did | she | leave | early? | She wasn’t feeling well. | |
| When | will | he | move | to Bangkok ? | Soon./ Next month. | |
| Where | does | he | live? | He lives on Wireless Road. | ||
| How | did | you | open | that can? | I used this opener. | |
| How long | has | he | been | working | there? | For 4 years. |
การเรียงคำในประโยคคำถามข้างต้น ประธานของประโยค จะต้องวางสลับกับกริยาช่วย
การตอบคำถามผู้ตอบจะต้องให้ข้อมูลแก่ผู้ถามตาม Wh-word ที่วางไว้ต้นประโยคคำถาม
3. Tag Questions ได้แก่คำถามที่ส่วนหน้าเป็นรูปประโยคบอกเล่าหรือรูปประโยคปฏิเสธ และต่อท้ายหรือต่อส่วนสร้อยด้วยข้อความสั้น ๆ มีรูปเป็นคำถามคือ วางประธานและกริยาสลับที่กัน
Tag question มีโครงสร้างดังนี้
ประโยคบอกเล่า, ส่วนสร้อยกริยาอยู่ในรูปปฏิเสธ
ผู้ถามคาดหวังคำตอบ yes
Peter has already gone home, hasn’t he?
ประโยคปฏิเสธ, ส่วนสร้อยกริยาอยู่ในรูปบอกเล่า
ผู้ถามคาดหวังคำตอบ no
Peter hasn’t gone home yet, has he?
ส่วนที่เป็นคำถามต่อท้ายของ tag question จะประกอบด้วยกริยาช่วยและประธานที่เป็นคำสรรพนาม
กริยาช่วยจะเป็นกริยาช่วยตัวเดียวกับที่อยู่ในส่วนหน้า แต่เป็นรูปที่ต่างกัน คือ ถ้าส่วนหน้าเป็นรูปประโยคบอกเล่า กริยาช่วยส่วนท้ายจะเป็นรูปปฏิเสธย่อ ถ้าส่วนหน้าเป็นรูปประโยคปฏิเสธ กริยาช่วยส่วนต่อท้ายจะเป็นบอกเล่า เช่น
John can come, can’t he?
John can’t come, can he?
Your sister has arrived, hasn’t she?
Your sister hasn’t arrived, has she?
Henry is working in the garden, isn’t he?
Henry isn’t working in the garden, is he?
ถ้าประโยคบอกเล่าส่วนหน้ามีกริยาแท้ที่เป็น present tense ส่วนสร้อยจะต้องใช้
don’t หรือ doesn’t แทนกริยาเดิม ถ้ากริยาแท้เป็น past tense ส่วนสร้อยจะต้องใช้ didn’t เช่น
You like Chinese food, don’t you?
He always comes to class late, doesn’t he?
Jim came home late, didn’t he?
ถ้าประโยคบอกเล่าส่วนหน้ามีกริยา BE หรือ have เป็นกริยาแท้ ส่วนสร้อยจะใช้กริยา BE หรือ have รูปปฏิเสธ เช่น
He was late, wasn’t he?
She has two children, hasn’t she?
แต่ I am late, aren’t I? (รูปปฏิเสธของ am ให้ใช้ aren’t)
การทำประโยคคำสั่งเป็น tag question ให้เติม ‘will you?’/ ‘won’t you?’/ ‘can’t you?’ ต่อท้ายซึ่งใช้เมื่อพูดขอร้องโดยอาจจะแสดงถึงความรำคาญ หรือในการเชื้อเชิญอย่างเป็นกันเอง และสำหรับพูดขอร้องธรรมดา อาจจะใช้ could you?/ can you?/ would you? ต่อท้ายประโยคคำสั่ง เช่น
Stop talking, will you?
Sit down, will you?
Stop making that noise, can you?
Come a little bit early, can you?
7.1.3 ประโยคคำสั่ง (imperative sentence) ได้แก่ประโยคที่เริ่มต้นประโยคด้วย V1 ประธานของประโยคเป็นบุรุษที่ 2 คือ you ซึ่งเป็นผู้ฟังหรือผู้อ่านที่ละไว้ แต่ถ้าเป็นคำกริยาBE จะอยู่ในรูป V base form ประโยคคำสั่งนี้ผู้พูดหรือผู้เขียนใช้เพื่อบอกให้ผู้ฟัง/ผู้อ่านปฏิบัติตามคำสั่ง พูดเชื้อเชิญ พูดขอร้อง ฯลฯ ของผู้พูด ทั้งนี้ น้ำเสียงของผู้พูดจะขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของผู้พูดและผู้ฟัง รวมทั้งเจตนาในการสื่อความ เช่น
| Imperative Sentences | คำสั่ง Order |
คำเตือน Warning |
ขอร้อง Request |
แนะนำ Suggestion |
เชื้อเชิญ Invitation |
|---|---|---|---|---|---|
| - Stop talking. | X |
X |
|||
| - Write the exercise in blue ink. | X |
X |
|||
| - Wake me up at six. | X |
X |
|||
| - Pass me the salt, please. | X |
||||
| - Please sit down. / Sit down, please. | X |
X |
X |
||
| - Please make yourself at home. | X |
X |
|||
| - Don’t forget to bring the book. | X |
||||
| - Never forget to do your homework. | X |
||||
| - Don’t make a loud noise. The baby is sleeping. | X |
X |
|||
| - Always take an umbrella wherever you go. | X |
X |
|||
| - Don’t be naughty. | X |
||||
| - Be quiet. | X |
จากตัวอย่าง ประโยคคำสั่งทำเป็นประโยคปฏิเสธได้โดยการเติม do not หรือ don’t ไว้หน้าคำกริยา
แม้ผู้พูดบางคนอาจเติม please ในประโยคด้วย ประโยคเหล่านั้นยังคงเป็นประโยคคำสั่งอยู่ แต่ขึ้นอยู่กับเจตนาการใช้ของผู้พูด
7.1.4 ประโยคอุทาน (exclamatory sentence) การอุทานนอกจากผู้พูดกล่าวคำอุทานเป็นคำ ๆ หรือเป็นกลุ่มคำ
ยังกล่าวคำอุทานเป็นประโยคด้วย ประโยคอุทาน ได้แก่ประโยคที่ผู้พูดกล่าวคำพูดที่แสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ดีใจ
ประหลาดใจ ผิดหวัง เสียใจ ฯลฯ ของตน เช่น
How slow this bus is!
How lovely you are!
What a beautiful day it is!
What a large house it is!
ประโยคอุทานมีโครงสร้างดังนี้
1) ประโยคอุทานที่เริ่มต้นด้วย how บางโครงสร้างเป็นประโยค เช่น ‘How lovely your garden is!’
แต่บางโครงสร้างมีลักษณะเป็นกลุ่มคำ (phrase) เช่น
How + adjective
How strange! (ไม่มีคำกริยา จึงมีลักษณะเหมือนกลุ่มคำ)
How + adjective + subject + verb
How funny he looks!
How + adverb + subject + verb
How fast he runs!
How + subject + verb
How you’ve grown!
2) ประโยคอุทานที่เริ่มต้นด้วย what บางโครงสร้างเป็นประโยค แต่บางโครงสร้างมีลักษณะเป็นกลุ่มคำ เช่น
What + a + singular countable noun
What a fool!
What + a + adjective + singular countable noun
What a rude boy!
What + plural countable noun
What lovely roses!
What + uncountable noun
What delicious soup!
What + a + singular countable noun + subject + verb
What a mess he made!
What + plural countable noun/ mass noun + subject + verb
What loud noises they are making!
What beautiful hair she has!
3) ประโยคอุทานที่มีโครงสร้างเป็นรูปคำถามปฏิเสธ โดยปิดท้ายประโยคด้วยเครื่องหมาย ! เช่น
Aux. verb + subject + main verb
Hasn’t he grown! (He has grown a lot.)
Be + subject + a/an + adjective + singular countable noun หรือ
Be + subject + adjective + plural countable noun/ mass noun
Wasn’t that a good movie!
Weren’t they smart boys!
Wasn’t that delicious soup!
|
|
